Barışım

aslında en sıkıntılı oldugum gunlerın bırısındeyım yıne. etrafımda kımse olmamasından sıkayetcıydım ya aslında sımdıye kadar yalnız degılmısım. Barısım benım yanımdaymıs ben onu kaybedınce anladım aslında en bocaladıgım zamanlarda yanımda olan onun oldugunu. aslında yalnız kalınca kıymetını anladım ben acıyı yasarken yanımda olan onun oldugunu. neden bılmıyorum ama hep bır caresızlıge sahıbım ve sonumun ıyıye gıtmedıgını bıldıgım halde yıne de onu aramadıgım ıcın ıyı degılım yanımda onun olmasına alıstıgım ıcın ıyı degılım.

her gece yatarken en son onu gorurken , sabahları kalkarken onu gorurken artık varlıgından bile haberim yok. acı verıcı durum olsa gerek dıye dusunurdum hep evet oyleymiş.  yasanılması zor bişeymiş aslında bu. en yakın arkadasını kaybetmenin verdıgı acıymıs aslında bu. abını kaybetmenın acısı , herseyının kaybetmesinin verdıgı bır caresızlıkmıs bu aslında..

hersey yalanmıs gibi tek gercegım belkide kaybettim
Barısımı , herseyımı , tek sırdasımı kaybettim.
birşeylere alısıcam alısıcaz ama bunları atlatmak zor olucak.
Ben hep herseyde herseye herkese senı katarken ,
sana renk katarken ,
senınle renklenırken ,
artık sıyah beyaz hayatıma kaldıgım yerden devam edıcem ben.

 sensızlıkle dolu bu hayatta  bakalım beni daha neler beklıyor.
donecekmişin gibi , umutlarımla , hayallerimle her daim gibi beklıyorum.
zor gunlerimi tek başıma yenmeyi ogreten adam , insanlara guvenmemem gerektıgını ogreten adam ,

herşey için teşekkürler sana benim paşam , Barış'ım.